ادویه کاری خرید و ادویه 20 قلم

 

ادویه زرشک پلو با مرغ

اگر یک شیشه ادویه آسیاب شده در قفسه ادویه خود دارید، احتمالا به یکی از دو دلیل است. یک: شما غذاهای زیادی می پزید که در غذاهایشان به آن نیاز دارند (مثل هندی، تایلندی یا ایرانی، شاید) و شیشه ادویه شما تقریباً به اندازه نمک استفاده می شود. یا، دو: شما مدت ها پیش شیشه ای از آن را برای دستور پختی برداشتید که به مقدار کمی نیاز داشت - احتمالاً بیشتر برای رنگ تا طعم - و ادویه آسیاب شده شما تأثیر کمتری نسبت به توت های عرعر دارد. اشتباه نکنید، من قدرت افزایش رنگ آن را دوست دارم، به خصوص در توفوی مخلوط. این ماده به عنوان یک ماده رنگ آمیزی کاملاً طبیعی ارزش زیادی دارد: برای رنگ کردن همه چیز از خردل گرفته تا سوپ مرغ استفاده می شود. فقط این است که ما گاهی اوقات ادویه را کبوتر سوراخ می کنیم و آن را فقط به شکل خشک شده و آسیاب شده اش می دانیم - اگر نه به عنوان یک ماده رنگی، نه به عنوان یک ماده جدایی ناپذیر پودر کاری. اما مانند تمام شیشه های ادویه جات در کمد ما، آنها از گیاهان منشأ می گیرند. اگرچه سایر قسمت های گیاه ادویه خوراکی هستند، اما چیزی که امروزه در مورد استفاده از آن صحبت می کنیم، ریزوم است. ادویه ارزش دارویی نیز دارد، که دایان مورگان در کتاب خود به نام ریشه ها آن را بررسی می کند: "ترکیب زرد رنگ موجود در ریزوم کورکومین است که بر اساس آنتی اکسیدان آن، تمرکز چندین مطالعه علمی در مورد پتانسیل ضد التهابی و ضد سرطانی آن بوده است. استحکام - قدرت." همچنین در طب آیورودا برای التیام زخم ها، تسکین درد شکم و درمان طیف گسترده ای از بیماری ها استفاده می شود. در حالی که نمی توانیم خوردن ادویه بیشتر را برای مزایای پزشکی احتمالی توصیه کنیم (این قسمتی است که در آن هشدارهای فونت ریز تبلیغات دارو را درج می کنیم و به شما توصیه می کنیم قبل از شروع یک رژیم پزشکی جدید با پزشک خود صحبت کنید)، می توانیم شما را تشویق کنیم که ادویه تازه بیشتری را به آشپزخانه خود وارد کنید تا رنگ و طعمی به بشقاب شما بیافزاید. اگر زیاد با آن کار نکرده اید، بوی خفیف کپک زدگی و کمی تند و تیز خاکی و تلخ دارد. اگر تازه از آن لذت ببرید، ادویه نیز شیرینی دارد.

 

 

فروش سرویس ادویه

ادویه یکی از شفابخش ترین ادویه هایی است که می توانید به آن دست پیدا کنید و رنگدانه زرد رنگ پرتقال مرزی به کاری می دهد. تحقیقات به طور معمول نشان داده است که این ادویه با قدمت چندین قرن دارای خواص ضد التهابی و دارویی است که به نوبه خود ممکن است به کاهش خطر ابتلا به بیماری ها و شرایط مزمن مختلف کمک کند. با این حال، به گفته دکتر ویکی پترسن، متخصص تغذیه، متخصص کایروپراکتیک، و پزشک طب عملکردی، چند گروه از مردم وجود دارند که باید از ادویه به خصوص در قالب کپسول اجتناب کنند. پترسن تصریح می کند که مصرف روزانه بین 500 میلی گرم تا 1000 میلی گرم ادویه برای فواید سلامتی آن بی خطر است. با این حال، هنگامی که افراد بیش از 2000 میلی گرم در روز یا مکمل های با کیفیت پایین مصرف می کنند، علائم نامطلوب ممکن است ایجاد شود. در واقع، مصرف مکمل های تنها ادویه ممکن است هدر دادن پول باشد. کورکومین که ماده فعال اصلی ادویه است، تا حد زیادی مسئول ادویه است. قدرت های ضد التهابی با این حال، غلظت کورکومین در ادویه زیاد نیست، به این معنی که شما ممکن است تمام اثرات مبارزه با التهاب را از طریق مکمل های ادویه دریافت نکنید. در واقع، ممکن است از مصرف مکمل کورکومین سود ببرید. البته به خاطر داشته باشید که کورکومین فراهمی زیستی بالایی ندارد، به این معنی که بدن به راحتی این ترکیب را به خودی خود جذب نمی کند. یک نکته مفید؟ اگر قصد دارید مکملی مصرف کنید، حتما آن را همراه با وعده غذایی که با فلفل سیاه چاشنی می کنید مصرف کنید. پیپرین، ماده ای که در فلفل سیاه یافت می شود، در هر مطالعه در سال 2010 می تواند جذب کورکومین در بدن شما را تا 2000 درصد افزایش دهد. البته مصرف بیش از حد کورکومین نیز می تواند منجر به ناراحتی گوارشی و حالت تهوع شود، بنابراین مطمئن شوید که در مصرف مکمل ها زیاده روی نکنید. به طور خلاصه، بسیاری از مردم احتمالاً از خوردن ادویه سود خواهند برد، با این حال، مصرف آن به شکل کپسول (مخصوصاً اگر یک مکمل با درجه پایین باشد) ممکن است تهدیدی برای کسانی باشد که دارای ادویه هستند. بیماری سلیاک یا عدم تحمل گلوتن یک قانون سرانگشتی خوب؟ قبل از مصرف هر گونه مکملی حتماً با یک متخصص تغذیه یا متخصص تغذیه مشورت کنید تا مطمئن شوید که مکملی مصرف می کنید که به شما کمک می کند بیشترین فواید سلامتی را ببرید. و برای اطلاعات بیشتر، حتما 7 مکمل قدرتمندی که سیستم ایمنی شما را تقویت می کند را بخوانید.

 

 

ادویه ترشی بادمجان

اگر یک شیشه ادویه آسیاب شده در قفسه ادویه خود دارید، احتمالا به یکی از دو دلیل است. یک: شما غذاهای زیادی می پزید که در غذاهایشان به آن نیاز دارند (مثل هندی، تایلندی یا ایرانی، شاید) و شیشه ادویه شما تقریباً به اندازه نمک استفاده می شود. یا، دو: شما مدت ها پیش شیشه ای از آن را برای دستور پختی برداشتید که به مقدار کمی نیاز داشت - احتمالاً بیشتر برای رنگ تا طعم - و ادویه آسیاب شده شما تأثیر کمتری نسبت به توت های عرعر دارد. اشتباه نکنید، من قدرت افزایش رنگ آن را دوست دارم، به خصوص در توفوی مخلوط. این ماده به عنوان یک ماده رنگ آمیزی کاملاً طبیعی ارزش زیادی دارد: برای رنگ کردن همه چیز از خردل گرفته تا سوپ مرغ استفاده می شود. فقط این است که ما گاهی اوقات ادویه را کبوتر سوراخ می کنیم و آن را فقط به شکل خشک شده و آسیاب شده اش می دانیم - اگر نه به عنوان یک ماده رنگی، نه به عنوان یک ماده جدایی ناپذیر پودر کاری. اما مانند تمام شیشه های ادویه جات در کمد ما، آنها از گیاهان منشأ می گیرند. اگرچه سایر قسمت های گیاه ادویه خوراکی هستند، اما چیزی که امروزه در مورد استفاده از آن صحبت می کنیم، ریزوم است. ادویه ارزش دارویی نیز دارد، که دایان مورگان در کتاب خود به نام ریشه ها آن را بررسی می کند: "ترکیب زرد رنگ موجود در ریزوم کورکومین است که بر اساس آنتی اکسیدان آن، تمرکز چندین مطالعه علمی در مورد پتانسیل ضد التهابی و ضد سرطانی آن بوده است. استحکام - قدرت." همچنین در طب آیورودا برای التیام زخم ها، تسکین درد شکم و درمان طیف گسترده ای از بیماری ها استفاده می شود. در حالی که نمی توانیم خوردن ادویه بیشتر را برای مزایای پزشکی احتمالی توصیه کنیم (این قسمتی است که در آن هشدارهای فونت ریز تبلیغات دارو را درج می کنیم و به شما توصیه می کنیم قبل از شروع یک رژیم پزشکی جدید با پزشک خود صحبت کنید)، می توانیم شما را تشویق کنیم که ادویه تازه بیشتری را به آشپزخانه خود وارد کنید تا رنگ و طعمی به بشقاب شما بیافزاید. اگر زیاد با آن کار نکرده اید، بوی خفیف کپک زدگی و کمی تند و تیز خاکی و تلخ دارد. اگر تازه از آن لذت ببرید، ادویه نیز شیرینی دارد.

ادویه های مفید برای پروستات و ادویه جوز هندی در چه غذاهایی استفاده میشود

 

ادویه سالاد

ادویه ها بدون شک به غذا طعم می بخشند اما کاربردهای دیگری نیز دارند. بسیاری از ما می دانیم که ادویه های هندی چگونه فواید دارویی دارند. اما بسیاری از حقایق دیگر در مورد ادویه های آشپزخانه ما نمی دانیم وجود دارد که در اینجا خواهید آموخت، اما قبل از آن اجازه دهید تاریخچه مختصری در مورد این ادویه ها بررسی کنیم. گشنیز همیشه ادویه ای بوده است که در سراسر جهان شناخته شده است. اولین اروپایی هایی که از گشنیز به دلیل خواص معطر آن استفاده کردند، رومی ها بودند. ما همچنین در ادبیات سانسکریت خودمان که قدمت آن به 5000 سال قبل از میلاد بازمی گردد، به این ادویه اشاره می کنیم. سپس به عنوان "Kusthambari" و "Dhaniyaka" اشاره شد. گشنیز بیشتر به خاطر بویی که برمی انگیزد معروف بود و نه به دلیل استفاده های دیگرش در زمینه های دارویی یا آشپزی. حتی در نوشته های دانشمندان یونان باستان مانند بقراط و آریستوفان، می توان کاربردهای متفاوت دانه گشنیز را مشاهده کرد. این دانه ها حتی در مقبره فرعون مصر توت عنخ آمون نیز یافت شد. از این اکتشاف، مورخان به این نتیجه رسیدند که حتی در تمدن مصر، مردم بذر گشنیز را کشت می کردند و در مراسم دفن اجساد از اهمیت فرهنگی برخوردار بود. به طور سنتی از گشنیز برای تصفیه خون استفاده می شد. همچنین برای درمان مشکلاتی مانند میگرن استفاده می شد. اکنون، در قرن بیست و یکم، گشنیز هنوز اهمیت خود را از دست نداده است. در واقع، موارد استفاده و فواید آن فقط به تعداد افزایش یافته است. در هند، بذر گشنیز یا «دانیا» عمدتاً در راجستان، اوتار پرادش، گجرات، مادهیا پرادش و تامیل نادو رشد می کند. این ایالت ها به عنوان تامین کنندگان پیشرو بذر گشنیز در هند عمل می کنند. از منطقه آب و هوایی متنوعی که در آن رشد می کند، می توانید شرایط اقلیمی مورد نیاز برای رشد را درک کنید. آب و هوای ایده آل که بهترین کیفیت بذر گشنیز در آن کشت می شود، آب و هوای سرد با ارتفاع زیاد است. رشد گشنیز از اواسط مهرماه تا پایان آبان آغاز می شود. و سپس پردازش می شود. به بقیه نقاط جهان عرضه می شود. ادویه سابقه طولانی 5000 سال استفاده به عنوان مکمل پزشکی دارد. در فرهنگ باستانی آریایی ها، ادویه را دارای قدرت های الهی می دانستند، زیرا آنها خورشید را می پرستیدند و ادویه رنگ زرد نارنجی داشت که شبیه به رنگ خورشید بود. این سنت طلسم باستانی استفاده از ادویه برای دفع شر و اعطای رفاه و محافظت به پوشنده هنوز در فرهنگ جنوب هند یافت می شود. استفاده از ادویه در مراسم عروسی هندوها یکی دیگر از سنت های قدیمی است که در فرهنگ هندی زنده است. ادویه عمدتاً در مناطق گرم هند تولید می شود. به ویژه ایالت هایی مانند تامیل نادو، بنگال غربی و ماهاراشترا تولیدکنندگان پیشرو ادویه هستند. تامین کنندگان ادویه Lakadong در هند به ویژه در روستایی در Jaiantia Hills در مگالایا رشد می کنند. این ادویه را بهترین کیفیت ادویه در جهان می دانند. این عطر و طعم قوی دارد و خواص معطر آن آن را به بهترین ادویه جهان تبدیل کرده است.

 

 

ادویه محبوب هندی ها در جدول

محرک احتمالی فواید بالقوه ادویه برای سلامتی، کورکومین، ماده شیمیایی فعال اولیه در این ادویه زرد-نارنجی است. مارینا چاپارو، RDN، MPH، مدرس تایید شده دیابت و سخنگوی ملی دیابت می گوید: "کورکومین چیزی است که بیشتر مورد مطالعه قرار گرفته است زیرا مسیرهای سیگنالینگ مهمی دارد. بیشتر در دو زمینه عمل می کند: یک آنتی اکسیدان و یک ضد التهاب است." آکادمی تغذیه و رژیم غذایی. بر اساس مقاله ای که در ژانویه 2015 در ژورنال بیوشیمی بالینی هند منتشر شد، آنتی اکسیدان ها به مبارزه با رادیکال های آزاد کمک می کنند، رادیکال های آزاد که مولکول هایی هستند که توسط رفتارهایی مانند سیگار کشیدن، نوشیدن الکل، خوردن غذای سرخ شده، یا قرار گرفتن در معرض آلودگی هوا یا آفت کش ها تولید می شوند. باعث آسیب اکسیداتیو می شود. طبق یک مقاله وبلاگی از پروژه هانتینگتون توسعه آموزش در دانشگاه استنفورد، این رفتارها باعث اختلال در عملکرد سلولی می شود و ممکن است خطر ابتلا به بیماری های مزمن از جمله دیابت را افزایش دهد. نکته جالب در مورد آنتی اکسیدان ها این است که رادیکال های آزاد مضر را از بین می برند و آنها را برای سلول ها غیرسمی می کنند و به جلوگیری از بیماری کمک می کنند. همانطور که در بررسی منتشر شده در ژانویه 2016 در Oxidative Medicine and Cellular Longevity اشاره شد، محققان بر این باورند که التهاب و آسیب اکسیداتیو در توانایی آنها برای کمک به خطر بیماری ارتباط نزدیکی دارند. مقاله ای در EMBO Reports نشان می دهد که التهاب وضعیت اساسی تقریباً هر بیماری است، از شرایط خودایمنی مانند آرتریت روماتوئید گرفته تا موارد متابولیک مانند چاقی، و حتی بیماری های عفونی مانند سرماخوردگی. پتانسیل کندسازی یا درمان بیماری های مزمن به همین دلیل است که عواملی که التهاب را مسدود می کنند برای دانشمندان بسیار جذاب است. دیابت نوع 2 تنها یکی از بیماری های مرتبط با التهاب و استرس اکسیداتیو است، بررسی در Nature Reviews Immunology اشاره می کند. نویسندگان می نویسند، به ویژه، استرس اکسیداتیو احتمالاً در مقاومت به انسولین، مشخصه دیابت نوع 2 که بر ترشح انسولین تأثیر می گذارد و منجر به قند خون کنترل نشده می شود، نقش دارد. به دلیل اثرات ضد التهابی و آنتی اکسیدانی، مکمل های ادویه ممکن است به مدیریت قند خون در افراد مبتلا به دیابت نوع 2 کمک کند. مروری بر تحقیقات موش ها که در نوامبر 2014 در Evidence-Based Complementary and Alternative Medicine منتشر شد، به مطالعاتی اشاره می کند که نشان می دهد کورکومین ممکن است به کاهش A1C - میانگین قند خون دو تا سه ماهه - حساسیت به انسولین و قند خون ناشتا، علاوه بر پیشگیری کمک کند. افزایش وزن کارآزمایی های بالینی روی انسان ها که تأثیر کورکومین را بر مدیریت دیابت تجزیه و تحلیل کرده اند، محدودتر هستند. اما مطالعه ای که در آوریل 2015 در ژورنال بیوشیمی بالینی هند منتشر شد، نشان داد که شرکت کنندگان انسانی که گلوکوفاژ (متفورمین) خود - یک داروی دیابت که به کاهش قند خون کمک می کند - با ادویه مکمل کردند، قند خون، التهاب و سطح استرس اکسیداتیو را کاهش دادند.. در یک مطالعه انسانی دیگر - این یک کارآزمایی تصادفی سازی و کنترل شده که در سال 2012 در Diabetes Care منتشر شد - مکمل 250 میلی گرمی کورکومین روزانه با تاخیر در پیشرفت شرکت کنندگان از پیش دیابت به دیابت نوع 2 مرتبط بود. محققان 240 نفر را به مدت 9 ماه مورد مطالعه قرار دادند و گزارش دادند که در پایان مطالعه، 16.4 درصد از افراد گروه دارونما به دیابت نوع 2 مبتلا شدند، در مقابل 0 درصد در گروه مکمل کورکومین. شرکت کنندگان هیچ عارضه جانبی به جز معده درد خفیف گزارش نکردند. علاوه بر این، در مطالعه مراقبت از دیابت، کورکومین به طور قابل توجهی به بهبود عملکرد سلول های بتا کمک می کند، که تحقیقات نشان می دهد که به تولید هورمون انسولین کمک می کند. انسولین مسئول انتقال گلوکز به سلول ها است، اما در دیابت نوع 2، سلول ها نسبت به گلوکز حساس نمی شوند و منجر به افزایش قند خون می شوند. همانطور که لوزالمعده انسولین بیشتری را برای کاهش سطح قند خون تولید می کند، قند خون به دلیل مقاومت به انسولین بالا می ماند - تا زمانی که در تولید انسولین به دلیل اختلال عملکرد سلول های بتا کاهش یابد. چاپارو مطالعه اخیر را "جالب" می خواند، اما نسبت به این ایده که ادویه راه حلی سریع برای درمان دیابت است، هشدار داد. چاپارو می گوید: «اگر سبک زندگی و رژیم غذایی ضعیفی دارید و فقط مکمل مصرف می کنید، ممکن است تأثیر چندانی نداشته باشد. اما او مزایای بالقوه ادویه را نادیده نمی گیرد. او می افزاید: «سطوح پیش دیابت و دیابت آنقدر مشکل بزرگ است که اگر بتوانیم راه هایی برای بهبود سلامت کلی خود به ما کمک کند یا خطرات خود را با مؤثرتر کردن انسولین به حداقل برسانیم، من با آن موافقم.» چاپارو می گوید: "اما شماره 1 - ما باید درک کنیم که نه فقط کورکومین را به تنهایی مصرف کنیم. سازمان غذا و داروی آمریکا (FDA) مکمل ها را به همان روشی که داروهای سنتی را تنظیم می کند، تنظیم نمی کند. "دریافت توصیه ها یا نگاه کردن به آنها در وب سایت هایی که می توانند اطلاعاتی در مورد آنچه مکمل واقعاً دارد ارائه دهند، مهم است.» او می گوید: «اگر شما یک جو عمومی هستید و می خواهید مصرف کورکومین را شروع کنید، فقط مطمئن شوید که دوز مناسبی است، که از سازنده ای باشد که به آن اعتماد دارید. و شما می دانید که در واقع چه چیزی در آن وجود دارد.» البته، گفتن این کار آسان تر از انجام آن است، اما خوشبختانه، FDA یک برگه راهنمایی برای کمک به شما برای شروع ارائه می دهد. A rt ic le has been c re at ed by GS A ᠎Conten᠎t Gene᠎rator ᠎DEMO !

 

 

خرید ظرف ادویه پلاستیکی

پوسیدگی ریزوم و لکه برگی که عمدتاً توسط Taphrina maculans Butler ایجاد می شود از بیماری های مهم ادویه است. استفاده از مخلوط بوردو یا هر قارچ کش غیرفلزی دیگر به عنوان یک درمان پیشنهاد شده است. محصول در حدود 9-10 ماه، زمانی که برگ های پایین زرد می شوند، آماده برداشت می شود. ریزوم ها به دقت با چنگال های دستی کنده می شوند. سپس سرهای برگ بریده می شوند و ریشه ها جدا می شوند. ذرات خاک چسبیده با تکان دادن سریع یا مالش برداشته می شوند و ریزوم ها کاملاً با آب شسته می شوند و در انبوهی کوچک قرار می گیرند و با برگ های ادویه پوشانده می شوند و می گذارند تا آب شوند. سپس انگشتان و پیازها (یا ریزوم های مادر) جدا شده و به طور جداگانه درمان می شوند. درمان ادویه شامل جوشاندن یا بخار پز کردن ریزوم های تازه در آب و سپس خشک کردن و صیقل دادن است. ریزوم ها را به مدت 45-60 دقیقه روی آتش آهسته می جوشانند تا نرم شوند. سپس ریزوم ها سرد می شوند. پخش کنید تا در آفتاب خشک شود. جوشاندن ریزوم ها در محلول های بسیار رقیق (0.05-0.1%) از قلیایی ملایم، رنگ هسته ریزوم را به زرد نارنجی مورد نظر تغییر می دهد. مدت زمان جوشیدن به طور قابل توجهی روی رنگ تأثیر می گذارد. رایحه محصول نهایی. پس از جوشاندن، ریزوم ها به مدت 10-15 روز در نور خورشید خشک می شوند. خشک کردن در معرض آفتاب باعث ایجاد یک اثر سفید کننده سطح می شود. پس از خشک شدن، ریزوم ها کاملا سفت و شکننده می شوند و با صدای فلزی می شکنند. خشک کردن به دنبال پولیش است که شامل تمیز کردن پوست بیرونی، ریشه ها و ذرات چسبنده خاک و صاف کردن ریزوم ها می شود. پرداخت یا به صورت دستی یا در درام های برقی انجام می شود. ادویه خشک شده با دوغاب پودر ادویه در حین صیقل دادن پوشانده می شود تا رنگ بهتری به ریزوم ها بدهد. ریزوم های درمان شده در گودال های حفر شده در یک مکان برجسته ذخیره می شوند. کف و کناره های این گودال ها با Saccharum spontaneum (معمولاً به عنوان چمن رلو شناخته می شود) و تشک های پالمیرا پوشیده شده اند. گودال ها پس از پر شدن با ادویه پخته شده با حصیر و علف و در نهایت با خاک پوشیده می شوند. محصول ممکن است به مدت یک سال ذخیره شود. ادویه همچنین در "خاکدان" یا انبارها در کیسه های تفنگ دار نگهداری می شود. ماده رنگی ادویه کورکومین کریستالی متمایل به زرد است که می توان آن را با استخراج مستقیم با حلال یا با استخراج با قلیایی و سپس رسوب با اسید از پودر استخراج کرد. ادویه عمدتاً برای آماده سازی آشپزی داخلی استفاده می شود. یکی از اجزای مهم پودر کاری است. ادویه همچنین به عنوان ماده رنگی در صنایع نساجی، غذایی و دارویی استفاده می شود. در سیستم پزشکی هند، ادویه تا حدودی به عنوان معده (یعنی تقویت کننده اشتها یا کمک به هضم)، مقوی و تصفیه کننده خون استفاده می شود. آب ریزوم تازه به عنوان ضد انگلی برای بسیاری از بیماری های پوستی استفاده می شود. روغن ادویه، تقطیر شده از ریزوم خشک شده، خواص ضد عفونی کنندگی دارد.